در طول تاريخ، همواره انسانهايي بودهاند که صفحاتي از تاريخ را به خود اختصاص دادهاند. از اين افراد با عناويني مثل «خواص جامعه» تعبير ميشود. محمدبنحنفيه، پسر ارشد امام علي، پس از شهادت امام حسين، ازجملة اين شخصيتهاست که در برهههايي از حيات خويش موجِد برخي حرکتها و جريانهاي سياسي ـ مذهبي شده و در مقايسه با بسياري از برادران و منسوبين خويش فعالتر بوده است. در بررسي زندگي ايشان سه پرسش مهم، ذهن هر محققي را به خود مشغول ميکند:
1. چرا او در واقعة کربلا حضور نداشته است؟
2. نقش او در قيام مختار ثقفي چه بوده است؟
3. ميزان تأثير او بر فرقة کيسانيه چقدر بوده است؟
باور نويسندة کتاب اين است که آنچه در پاسخ به اين پرسشها در افواه و نوشتهها جاري است، معمولاً بر پاية تحقيقات دقيق نيست. مثلاً در پاسخ به سؤال اول اغلب گفته ميشود که او بيمار بوده است؛ در حالي که منابع کهن تاريخي، آن را برنميتابند. ازاينرو بر آن شديم تا براي اين پرسشها پاسخهايي تاريخي بيابيم و تحليلهايي با تأکيد بر منابع متقدم به دست دهيم
فصل اول: نقش نخبگان در تاريخ
فصل دوم: زندگينامه محمدبنحنفيه
فصل سوم: محمدبنحنفيه در دوران امامت علي(ع) و امام حسن(ع)
فصل چهارم: محمدبنحنفيه در دوران امامت امام حسين(ع)
فصل پنجم: محمدبنحنفيه در دوران امامت امام سجاد(ع)